من وکیان
سلام وروزخوش وخیرمقدم به همه عزیزان
این پست رو قرا بود خاله سمیه(مامان کیان) بنویسه ولی به دلیل بهتر بودن عکسهای مامان سمانه ،مامانی مینوستش.
واقعا عکاسی از ما وروجکها کار سختیه!!!!!!!!!!!!!!
شنبه 23دیماه که مصادف با رحلت رسول اکرم وامام حسن بود رفتیم خونه خاله ی مامانم(مامانی کیان)که هر ساله نذری دارن.
اینم عکسهامون
تو هم اومدی پیشم؟؟؟؟؟؟بیا کفگیر،ملاقه بازی کنیم!!!!
مامان اومد بالا سرم ،با ملاقه بزنه سرم،خودم زدم توی سرم (بنده خدا مامانم)
میخواستم با این ملاقه به به بذارم دهن کیان ولی مامانم نذاشت،عجباااااااااااا
کیان بشین توی این آبکش،اصلا هم نترس خودم گرفتمت
مامان سمانه بده!!!(کفگیر،ملاقه ها منظورم بود)
این قسمت ماشین پدرجون صننی(صندلی)منه!!!!
مامانم با دیدن این صحنه ها میگه فیگورت تو حلقم نفسم
برق خوشحالی وشیطنت رو توی چشمام میبینید؟؟؟؟؟؟
با سرعت ماورای نور عینک رو از چشم مامی جونم برداشتم،چهره متعجب مامی جون اون لحظه واقعا دیدن داشت
بعد از کمی نشستن در جایگاه مخصوصم خسته شدم ورفتم بغل مامی جونم تا یک بررسی روی سیستم صوتی داشته باشم
پیجو(پدرجون)دستتو بردار!!!!!!!
حالا که دستتو برنمیداری کارم کمی سختتر میشه!!!
خب بعد از یک کار مهندسی دقیق به کمی استراحت نیاز دارم
خدا یار ونگهدارتون